Συνέντευξη με την Εύα, με αφορμή την ταινία για τα 12 χρονα κορίτσια
Τι λέει ένα κορίτσι 9,5 ετών στην Ελλάδα με αφορμή τον κόσμο του και τα κορίτσια στα 12 που είδε στην ταινία A Field Guide to Being a 12 Year Old Girl. Τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει και τι γνώμη έχει γα τους ηγέτες γυναίκες; Τι κάνει το καλόκαίρι στο νησί, πώς συνδέεται με τις αδερφές από τις φίλες της και τον γάτο της; Ποίος είναι ο μεγαλύτερος φόβος της, τι δεν της αρέσει καθόλου και τι γνώμη έχει για το πώς ντύνονται τα μεγαλύτερα κορίτσια; Όλη η συνέντευξη με την Εύα εδώ:
Δήμητρα (Κουζή): Γειά σου από το skype. Τι κάνεις Εύα; Ντρέπεσαι λίγο;
Εύα: Μμ ναι.
Δήμητρα: Και εγώ ντρέπομαι. Δεν ξέρω ποιος ντρέπεται πιο πολύ, έπρεπε να είχαμε ένα «ντρεπόμετρο» και να μετρήσουμε. Ναι ναι, θάρρος θάρρος! Θες να σου δείξω τον σκύλο μου τον Γκράφ;
–Μετακίνηση—
Δήμητρα: Είναι ο κύριος Γκράφ, που είναι σταρ. Έχει και credit σε ταινία.
-Η Εύα πάει να φέρει το δικό της ζωάκι –
Δήμητρα: Γάτος, τι τέλειο ζώο! Είναι υπέροχος ο γάτος σου. Την αγκαλιά που κάνεις με τον γάτο, δεν την κάνεις ποτέ με τον σκύλο. Και εμείς γάτες είχαμε και καταλήξαμε σε σκύλο! Προσοχή! (γέλια)
Εύα: Είναι αγριούλης, δεν κάθεται πολύ, κάθεται όταν εκείνος θέλει. Μόνο το βράδυ έρχεται στα πόδια μου και κάνει αγκαλίτσες.
Δήμητρα: Τι ωραία! Είδατε μαζί τη ταινία; Πώς σας φάνηκε;
Εύα: Ναι, την είδα. Μου άρεσε πολύ!
Δήμητρα: Με αφορμή την ταινία. Έχω γράψει κάποιες ερωτήσεις και θα ήθελα να μου τις απαντήσεις όπως στην ταινία που απαντούσαν τα κορίτσια. Θέλω να μου απαντήσεις αυθόρμητα, ότι σου έρχεται στο μυαλό. Ωραία;
Εύα: Εντάξει
Δήμητρα: Ποια είναι η δική σου ιδέα της απόλυτης ευτυχίας;
Εύα: Νομίζω είναι…δεν ξέρω. Να έχεις βρει κάτι που να σου αρέσει πάρα πολύ και να μην χρειάζεται να το αποχωριστείς.
Δήμητρα: Άνθρωπο ή κατάσταση ή ζώο;
Εύα: Άνθρωπο, ζώο, βιβλίο, δεν ξέρω κάτι.
Δήμητρα: Θυμάσαι την σκηνή με τα φαντάσματα; Που τα κορίτσια λέγανε για τους φόβους τους και ήταν ντυμένες με σεντόνια σαν φαντάσματα; Εσένα ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;
Εύα: Οι αράχνες.
Δήμητρα: Και μένα δεν μου αρέσουν καθόλου. Ειδικά, Άμα πηδάνε κιόλας, Παναγία μου. Υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό των άλλων που το αποδοκιμάζεις; Είναι κάτι που δεν σου αρέσει να κάνουν οι άλλοι;
Εύα: Δεν ξέρω, νομίζω ότι δεν μου αρέσει όταν οι άλλοι μιλάνε μόνο για τον εαυτό τους. Επίσης αυτοί που πετάγονται και λένε την γνώμη τους εκεί που δεν ξέρουνε.
Δήμητρα: Μάλιστα, και εσύ έχεις κάποιο χαρακτηριστικό που αποδοκιμάζεις στον εαυτό σου, στην Εύα;
Εύα: Ναι, πολλές φορές γίνομαι λίγο εγωκεντρική.
Δήμητρα: Ωραία, και υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις που λες και ψέματα;
Εύα: Εεε, πιο παλιά, τώρα δεν το κάνω συχνά.
Δήμητρα: Θυμάσαι το πρώτο κεφάλαιο στην ταινία, ήταν η εμφάνιση.
Εύα: Θεωρώ ότι δεν είναι ακριβώς έτσι όλες οι 12 χρονες τώρα.
Δήμητρα: Λοιπόν για πες μου γιατί δεν είναι ακριβώς έτσι τα 12χρονα κορίτσια που γνωρίζεις εσύ;
Εύα: Πρώτον η ξαδέρφη μου είναι 12χρονη και ξέρω.
Η ξαρδέφη μου είναι όλη την ώρα με το κινητό της. Τώρα θα αρχίσει να αλλάζει το δωμάτιο της, γιατί όταν ήταν πιο μικρή είχαν κολλήσει κάτι μπαλαρίνες στον τοίχο της και θα τον ξαναβάψει σε άλλο χρώμα. Έχει πολλά διαβάσματα. Φοράει πολύ περίεργα ρούχα, για μένα.
Δήμητρα: Δηλαδή τι ρούχα;
Εύα: Κοντές μπλούζες, φόρμες
Δήμητρα: Τι περίεργο έχουν οι φόρμες, εσύ δεν φοράς φόρμες;
Εύα: Όχι φοράω κολάν και τζιν.
Δήμητρα: Α μάλιστα. Αυτό με το ντύσιμο σου κάνει εντύπωση ε;
Εύα: Ναι
Δήμητρα: Κοντές μπλούζες, εννοείς αυτές που αφήνουν έξω την κοιλιά;
Εύα: Εκείνη δεν τις πολυφοράει, αλλά βλέπω άλλες. Εκείνες φοράνε κοντές μπλούζες.
Δήμητρα: Υπάρχει κάτι στην δική σου εμφάνιση σου που να σου αρέσει πολύ;
Εύα: Μου αρέσουν πάρα πολύ τα μαλλιά μου, ειδικά όταν είναι φρεσκολουσμένα. Και το παντελόνι που φοράω σήμερα.
Δήμητρα: Ωωω, ωραίο είναι, είναι ψαρροκόκαλο!
Και υπάρχει κάτι που δεν σου αρέσει καθόλου;
Εύα: Εεε, δεν ξέρω
Εε, ίσως τα νύχια μου που έχουν μοιάσει στον μπαμπά μου και μακραίνουν γρήγορα και είναι δύσκολο να τα κόψω.
Δήμητρα: Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, μπορεί στο μέλλον να σου αρέσει. Έχεις κάποιο ειδικό ταλέντο που θες να μοιραστείς μαζί μου, που δεν σε ξέρω τόσο καλά; Δεν χρειάζεται να είναι κάτι συγκλονιστικό, κάποιο ταλέντο που έχεις.
Εύα: Δεν ξέρω, όλοι μου λένε ότι ζωγραφίζω πολύ καλά. Τώρα δεν ξέρω.
Δήμητρα: Και σου αρέσει εσένα αυτό, το να ζωγραφίζεις;
Εύα: Ναι, μου αρέσει να ζωγραφίζω και να τραγουδάω.
Δήμητρα: Νομίζω ότι είχα δει ζωγραφιά σου από όταν ήσουν πιο μικρή. Μου είχε δείξει η μαμά σου. Πραγματικά ωραία ζωγραφιά. Αν μπορούσες να προσθέσεις στον εαυτό σου ακόμα ένα ταλέντο. Ποιο θα ήτανε;
Εύα: Δεν ξέρω, νομίζω μαγειρική. Δεν έχω δοκιμάσει να μαγειρέψω βέβαια, αλλά αυτό θα διάλεγα γιατί μου αρέσει η μαγειρική. Μου αρέσει να βοηθάω πολλές φορές την μαμά, όταν φτιάχνουμε κέικ ή όταν μαγειρεύει το μεσημεριανό. Σήμερα θα φτιάξουμε τις δικές μας μπάρες δημητριακών!
Δήμητρα: Όταν θα μεγαλώσεις τι θα γίνεις;
Εύα: Νομίζω θα ήθελα να γίνω σκιτσογράφος και σεναριογράφος.
Δήμητρα: Στο εύχομαι, αν είναι αυτό που θα ήθελες να γίνεις, που θα σε κάνει χαρούμενη! Ωραία! Έχεις κάποιο θησαυρό; Κρυμμένο ή κάποια πράγματα που τα θεωρείς θησαυρό;
Εύα: Μια κούκλα μου, που την αγαπώ πάρα πολύ και ακόμα και αν έχει λιγουλάκι χαλάσει, δεν θα ήθελα ποτέ να την αλλάξω.
Δήμητρα: Πως την λένε την κούκλα σου;
Εύα: Φοίβη.
Δήμητρα: Α Φοίβη η κούκλα και Φοίβος, ο γάτος; Το ίδιο όνομα;
Εύα: Όχι την κούκλα την είχα πριν το γάτο, όταν δεν ήξερα ότι τον Φοίβο, θα τον λένε Φοίβο.
Δήμητρα: Γιατί τον λένε Φοίβο τον γάτο;
Εύα: Δεν ξέρω, δεν τον έχουμε ονομάσει εμείς. Τον είχε ονομάσει η κυρία από την φιλοζωική που τον είχε πριν από μας και εμείς τον υιοθετήσαμε και κρατήσαμε το όνομα!
Δήμητρα: Η μαγειρική μάλλον θα είναι μελλοντική ασχολία, αλλά μου είπες για ζωγραφικές και σκίτσα, ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Εύα:Μου αρέσει να ζωγραφίζω και μου αρέσει, τώρα τελευταία έχει αρχίσει να μου αρέσει πολύ να διαβάζω, βιβλία. Αν και πολλές φορές βαριέμαι! Α ναι, και βλέπω στο βίντεο για κατασκευές στο YouTube και πολλές φορές προσπαθώ να τις κάνω και εγώ!
Δήμητρα: Α μια χαρά. Δεν μου λες, με τα αγόρια τι γίνεται; Αχ να σε έβγαζα μια φωτογραφία! («Σήκωμα ώμων και γκριμάτσα με φρύδια.») Σου έχουν αρέσει κάποιες φορές;
Εύα: Α, όχι ποτέ, ποτέ δεν μου άρεσαν!
Δήμητρα: (γέλια).. εντάξει το δεχόμαστε. Ποτέ δεν σου άρεσαν. Τα κορίτσια της ταινίας, θα ήθελες να τα ρωτήσεις κάτι;
Εύα: Mια μου θύμισε τον εαυτό μου!
Δήμητρα: Ποια; Θυμάσαι;
Εύα: Δεν θυμάμαι πως την έλεγαν. Είχε σγουρά μαλλιά.
Δήμητρα: Η Λόλα; (που είναι και στο τρέιλερ)
Εύα: Ναι, η Λόλα:
Δήμητρα: Και γιατί σου άρεσε η Λόλα;
Εύα: Νόμιζα ότι μου έμοιαζε λίγο!
Δήμητρα: Ήθελες να ρωτήσεις κάτι την Λόλα;
Εύα: Ναι ήθελα να ρωτήσω την Λόλα, αν τα μαλλιά της είναι φυσικά σγουρά ή τα έχει φτιάξει μόνη της για την ταινία.
Δήμητρα: Ναι…
Εύα: Αυτό
Δήμητρα: Και τι περίμενες να σου απαντήσει η Λόλα για τα μαλλιά της;
Εύα: Δεν πιστεύω ότι είναι φυσικά τα μαλλιά της. Οπότε νομίζω ότι θα μου απαντούσε ότι θα τα έκανε μόνο για την ταινία.
Δήμητρα: Αχά! Θα ήθελες να είσαι μέρος αυτής της ταινίας και εσύ;
Εύα: Όχι
Δήμητρα: Ή μιας άλλης ταινίας;
Εύα: Ναι!
Δήμητρα: Σε τι ταινία θα ήθελες να έπαιζες ή να είσαι πρωταγωνίστρια;
Εύα: Θα ήθελα να είμαι σε μια άλλη ταινία. Σε μια ταινία που δεν είναι με ηθοποιούς, είναι με κάτι σαν πραγματικά ζώα, όχι κινούμενα σχέδια. Τα ζώα θα είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα, σαν πραγματικά. Όλοι οι ήρωες είναι ζώα. Η ταινία αυτή είναι ο βασιλιάς των λιονταριών και θα ήθελα να είμαι πολύ η Κιάρα, στον «Βασιλιά των Λιονταριών 2», η κόρη του Σίμπα και της Νάλας.
Δήμητρα: Α μάλιστα συγκεκριμένα πράγματα, δηλαδή. Πολύ ωραία. Για πες μου τώρα για κάτι άλλο που είναι και στην επικαιρότητα και στην ταινία, τα κορίτσια τα απασχολεί, το περιβάλλον. Φτιάχνουν πανό για το περιβάλλον. Εσύ έχεις τέτοιες σκέψεις; Για κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις στον κόσμο, στον πλανήτη; Όταν μεγαλώσεις ή και τώρα;
Εύα: Δεν νομίζω.
Δήμητρα: Α ένα κορίτσι στην ταινία λέει ήμαστε οι αυριανοί ηγέτες.
Εύα: Και εγώ το έχω πει αυτό
Δήμητρα: Α και τι θα ήθελες να κάνεις;
Εύα: Είχα μια ιδέα να γίνω πρωθυπουργός, αλλά άλλαξα γνώμη.
Δήμητρα: Α άλλαξες γνώμη; Γιατί;
Εύα: Γιατί μου φαίνεται πολύ δύσκολο, να είσαι πρωθυπουργός και πολλές φορές είναι πιο δύσκολο για τις γυναίκες.
Δήμητρα: Ως προς τι είναι δύσκολο, για πες
Εύα: Δεν ξέρω, συνήθως, οι περισσότεροι πρωθυπουργοί είναι άντρες και είναι δύσκολο για κάποιους ανθρώπους να προσαρμοστούν με μια πρωθυπουργό γυναίκα, για κάποιους δεν είναι ωραίο αυτό.
Δήμητρα: Αχα. Και θα ήθελες να το αλλάξεις αυτό;
Εύα: Ναι λίγο.
Δήμητρα: Μάλιστα, άρα μεγαλώνοντας δεν θα ήθελες να γίνεις πρωθυπουργός και τι θα ήθελες να γίνεις όταν θα μεγαλώσεις. Μας είπε ότι θα ήθελες να γίνεις σκιτσογράφος, που δεν είναι πρόβλημα θεωρείς για τις γυναίκες;
Εύα: όχι δεν είναι
Δήμητρα: Μάλιστα.
Αν ο COVID-19 εξαφανιζόταν αύριο το πρωί τι θα έκανες με μεγάλη χαρά;
Εύα: Θα πήγαινα στο Golden Hall και θα αγόραζα ρούχα, παιχνίδια παπούτσια με τις φίλες μου.
Δήμητρα: Αυτό θα έκανες; Το πρώτο πράγμα;
Εύα: Και θα πήγαινα στη θάλασσα με τις φίλες μου.
Δήμητρα: Θες να μου μιλήσεις λίγο για τις φίλες σου;
Εύα: Λοιπόν, έχω δύο κολλητές. Η μια κολλητή, την έχω περίπου 2,5- 3 μήνες. Την λένε Ελένη μένει αρκετά κοντά μου και είναι στην ίδια τάξη και στο ίδιο τμήμα. Η δεύτερη κολλητή μου, την λένε Γαβριέλα, είναι δύο χρόνια μεγαλύτερη μου, πάει 6η δημοτικού. Είναι σε άλλο σχολείο από το δικό μου και μένει αρκετά μακριά μου και έχει μια αδερφή που έγινε 14ρων τον Αύγουστο.
Εύα: Συναντιόμαστε και περνάμε μαζί από μωρά τα καλοκαίρια. Τα εξοχικά μας είναι δίπλα και είμαστε μαζί.
Δήμητρα: Α έχετε μαζί εξοχικό στις Κυκλάδες; Και κοιτάτε μαζί την μεγάλη αδερφή καλά καλά;
Εύα: Όχι δεν ασχολούμαστε, η Γαβριέλα δεν την πολύ συμπαθεί την αδερφή της γιατί της σπάει τα νεύρα. Στο νησί, με την Γαβριέλα παίζουμε με τις κούκλες μας, κάνουμε μπάνιο και παίζουμε και με άλλα παιδιά που είναι στο νησί. Και το απόγευμα έρχονται όλα τα παιδιά της γειτονιάς στην αυλή της Γαβριέλας και παίζουμε μπάλα.
Δήμητρα: Τώρα που τα λες όλα αυτά, πως νιώθεις; Τελειώσαμε με την συνέντευξη.
Εύα: Δεν ξέρω, ωραία..
Στο νησί δεν έχουμε λέσχη και κάνουμε πολλές φορές το καλοκαίρι, ο μπαμπάς της Γαβριέλας έχει φτιάξει ένα θεατράκι καραγκιόζη και φιγούρες καραγκιόζη και κάνουμε παραστάσεις και βγάζουμε λεφτά, γιατί οι γονείς πληρώνουν για να έρθουν.
(γέλια)
Δήμητρα: Μπράβο Εύα! Εύγε.
Εύα: Ναι και η μαμά γράφει ένα βιβλίο που εγώ θα κάνω τις ζωγραφιές!
Δήμητρα: Α τι ωραία, μπράβο! Θα ήθελα να δω μια ζωγραφιά του βιβλίου, ίσως να την βάλω μαζί με την συνέντευξη σου.
Εύα: Πάω να την φέρω!… (εξηγεί:) Είναι το δωμάτιο της ηρωίδας, βλέπουμε την ηρωίδα του βιβλίου με την αδερφή της. Να εδώ είναι το δωμάτιο της, το κρεββάτι της.
Δήμητρα: Πολύ όμορφη! Θέλω να μου ζωγραφίσεις τον εαυτό σου για αυτή την συνέντευξη!
Μια ζωγραφιά την Εύα!
Εύα: Ναι αμέ!
Δήμητρα: Σε ευχαριστώ πολύ!